i z t i h z a

fotograf: umayumay

Psikiyatri kiniği / Gece / Gündüz / 5667 no'lu oda
------------------------------------------------------------------
Çelik tadındaki kanın rengini içeren çayları severdim bir zamanlar. Şimdilerdeyse; sırtımda boydan boya esip duran, ensemde yetişen güllerin ürperten temasıyla bildiğim - o dikenin tenimi kanatacağı anı beklerken ki ürpermelerin rengini söyleyen o açık renkli sevdalı çayını o'nun.

Kokusu yoktu resminin. Sen yoktun, resmin vardı. Sen varken, sen olsaydın da - sen yokken, resmin olsaydı. Olmadı.. senle, resmin - ikiniz - bir olsaydı.

Oysa ayak seslerine ne de çok yakındım.

...........

Hastabakıcımın getirdiği açık çaydan bir yudum aldım. Şekersizdi.

.