9 Ağustos 2009 Pazar

Çekilmemiş Filmler-im-den Notlar / 15

İç / Gece / Pencere önü / Adam defterine yazar
______________________________________
Ümidi kestim. Yırtılmış yerden nasıl kayar makas, öyle, kolayca. Bunu daha önce hiç denememiştim. Çünkü görev dağılımı eşitti: başlatmak daima senin, bitirmek benim işimdi. Tutunduğum elin arkasında bir vücut olup olmadığını kontrol etmek aklıma gelmemişti. Yollarını burunlarıyla bulan hayvanlar gibi, başımı ensendeki yerine - koklaya koklaya - koyduğum hayalini bozan gerçekleşmemesi değilmiş ki. Gerçekleşmesi ümidiymiş hırpalayıcı olan. Ümit bitti, hayal kalıcı her zaman.
Herkese tavsiye ederim; 'ümidi keserek' dikiliyor güzel elbiseler. Ümidi kesmekle önleniyor israf. Agresif bir yan yok bunda. Açık bırakılan kapı, kapalısından çok daha tedirginlik verici. Hırdavatçı' dan aldığım kapı desteğini kaldırdım. Pat diye çarparken içim hoplamayacak, hatta belki fark etmem bile, burnumla buluyorum yolumu. Geride kalanları yoklamanın bir değeri yok. Hepsini sana bıraktım, zaman nasılsa çarelerine bakar.
Ümit biraz zavallı bir hismiş, amip(!)imsi. Muhtaç olmayı sevmem. Artık kendim dahil kimsenin mutluluğundan sorumlu değilim.
Kalp temizliği, sonbaharı sevmeye başlamakla aynı şey.

Yasak arzu doğururmuş. Ben dönene kadar da sana burası yasak olsun. Mesafe dediğin nedir? Hiçkimse arzudan hızlı koşamaz, daha uzağa gidemez nasılsa...Öyle değil mi?. Cevabı belli ama, yine de sordum.

1 yorum: