18 Ocak 2010 Pazartesi

Başlıksız

Yüzüne çarpan su kadar gerçekti ait olmadığı yaşam. Kendi bedeninden ayrılmak için su çarptı yüreğine. Su ısındı, yürek soğudu bir parça daha.
Rüyalarından bir parça daha karıştı şehir şebekesine. Artık tamamen ıslaktı yüzü, gülüşü, bakışı.
..Ve kurulamak istemedi yüzündeki ıslak geceyi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder