fotograf: umayumay
ya... harflere tapıyoruz, çünkü biz hangi sözüz ki; bedenimiz alev alev, noktası sudur bu gidişin. Ya bedenim sönecek, ya kelimelerim buhar. Ne güzeldir ki; kişinin, bilişin ve neticenin izidir yaşamak. Yaşamın izi yaş, ama ak kağıtlar üzredir eriyen bedenimle yazmak ve daha ne olsun.. ne olsun ya yaşamak.
(...)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder