70x70 tuval üzerine akrilik 2010 s.t.
...karanlıklar içinde en son kalbimin ucu yandı tutuştu bir sigara kağıdı edasıyla hiç sönmeyen retinamın en kuytularıydı yanan bir de ! olsa bir inlifilaktı alır başını giderdi sonrasında da tarih anardı yıl bilmem kaç meşhur istanbul yangını avuç içlerim ense köküm yastıklarım ve çoraplarım ve arda kalan ateşi sönmüş hayalar firavun mumyaları denli ruhu naz işvesi baz asidimi nötralize eden beceriksiz cüce cambaz yanan bir ipte yürümekteydi körelmiş çatalın batmadığı et kalmadı bıçağımın kesmediği ip trapezinden hiç düşmedi çadırı yanmadı hayatımın kayıp çocuk sirki çocukluğumun balina mumyası kumpanya sona erdi ne yana baksam yükseldim sonunda pek çok şey gibi bir perdenin ardındaki gölge oyunlarıydı yaşamak elimde kendime ! ne varsa işte bunu herkes bilmiş ne güzel öyleyse bir de ben bileyim ne olacak yanan bir ipte yürümek değil miydi yaşamak en son kalbimin ucu biliyorum yanacak...
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder