19 Mayıs 2012 Cumartesi
1 0 d a k i k a a r a
Filmi başa sarıp baktığımda yerinde yeller esiyordu. “yaşasın!” dedim, “burada kaldım -İki şehir arasında, ne orda ne burada..ortada kaldım.” En alışık olduğum yerdi ortada kalmak, o veya bu şekilde hep ortada kaldım. Her şeyden uzaklaştırıldım, kendimden bile. İtiraf edilememiş onca şeyin birçoğu bana dairse, halâ arayışım kendimedir bunu biliyorum.
(...)
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Aslında hepimiz bir yerlerde kendimizi aramaktayız... hatta kendi içimizde bile.Selam ve sevgılerimle.
YanıtlaSil