Ya küçülerek geçiyor hayatımız, ya eriyerek. Her şeyin çok fazla tekrarı var, acılaştıktan sonra bunu iletmek için çok fazla olanak. Kapanmamış hikayelerin üzerine başkaları, onun ucuna ilişen başkası, çiviyi söken çivilerin çarptığı, çivilerin büyüyen çıngırdatılarından uzun bir hayat. Hayallerin hiç birisi farkındalıktan gelmiyor. Aslında yaşadıklarımızın hepsi farkında olmadan zannettiklerimiz. Biçimsiz, tarifsiz ama zarif.
Neyse ki; ben uzaktan bakmaya alışığım, bir de kaybetmeye dair tatlı bir zaafım var.
(...)
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder