26 Mayıs 2009 Salı













Biriciğim,
Beni bilirsin, lüzumundan fazla şairim. Her
hadiseyi, kafam yalnız şuurla değil, kalbim hisle
de işler, yoğurur, ona en akla hayale gelmez
şekiller ve ölçüler verir...
Bu, benim en büyük kusurum, en büyük
meziyetimdir...Ne halt edeyim! Yaradılışım
böyle...

Bir tek kelime: Beni affet sevgili!
Anladım ki ben ancak, hudutsuz bir sevgi
menbaı ile yaşayabilen, münasebetsiz derecede
kıskanç ve bu haltı yedikten sonra gecelerce
uyuyamayan bir acayip vahşi hayvanım...

O mektubu sakladın, bunu da sakla. Bu iki
mektupta çarpan, tek bir insan kalbidir. Ben, bu
mektupta sana ne kadar sevdalıysam, ötekinde
de öyleydim...
N.Hikmet Ran

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder