Başlıksız.

Herkes kendince bir yoruma varıyor: “ Devrimci dediğin sevda ateşine mi yanarmış !” diyor-lar. Demek ki bu da benim eksik yönüm. Bir türlü yenemediğim engelim. “ Soluk almadan yaşa !” denir mi hiç insana? Sevmek soluk almak gibi bir şey benim için…Aşık olmayan, bir bok olamaz. Sevdiğim, saydığım bütün büyük insanlar aşık oldular. Aşıktılar. Öyle halk aşığı değil, soyut anlamda veya genel olarak vs. vs. falan değil. Etiyle, kemiğiyle, ruhuyla gerçekten bir k a d ı n a aşıktılar. Üstadlarıma, hiç olmazsa bu hususta benzediğim için kendimle övünüyorum.

Böyle başıboş dolaşırken daha çok inandım sevdanın gücüne. Bu koşullarda güçlü kalmak kolay değil.

Koklamak yasak, yazdığım mektubun zarfını kapatmak yasak. Zarfı yırtılmamış mektup almak yasak. Sevmek, düşünmek, anlamak…yasak. Daha da nice yasaklar sıralanır sayarsak ! Yani özetle aşık olmak zor zenaat !

Olsun varsın !

"ben bir insan..."