Başlıksız

Bir illizyon olarak mutluluk.
Aşk’ı bulmak…Ama cümle içinde de büyük harfle başlayan şu 'Aşk '…Aşkın ‘ büyük a’ sı.
A!
Bir zirve bu, eteklerinde ulu ağaçlar… Yorulduğumuzda sırtımızı dayadığımız. İçinden geçen özsuyun bize taşıdığı Aşk’ı alabildiğimizce dinç…Bir zirve bu, tepesi karlarla kaplı… Ona en yakın olduğumuz konum. Karlarin zihninde kayıtlı çünkü aşk. Su, onu bize taşır.
Aşk içimizde. Yüzde yetmişimiz su. Beynimizin yüzde seksen beşi…Aşk sensin. Ben Aşk’ım.
Oysa, şu ya da bu şekilde bulunduğu sanılan aşktır, kendimizi mutlu sandığımız anları yaratan;

sen aşkı hiç bulmadın ki!

Aaa deme sakın.