Gece

G.: Öyle sanıyorum ki, birbirimize söyleyecek şeylerimiz daha bitmedi.
V. : Tabii, ama…Aşk bazı engeller koyuyor insanın önüne. Çevresinde bir boşluk yaratıyor.
G.: Ama içinde değil. Romanlara bile yeni girdi bu duygululuk.
V. : Şimdi anladım. Yeni bir şeyler yazıyorsun bu gece.
G.: Bundan böyle tek satır yazabilecek miyim, onu bile bilmiyorum şimdi. Ne yazacağımı bilmiyor değilim, nasıl yazacağımı bilmiyorum. “ Bunalım “ dedikleri bu olsa gerek. Günümüzde herkesin başına gelen bir şey bu. Ama benim içimi gizli gizli kemiriyor, bütün yaşamımı değiştiriyor.
V.: Zayıf bir insansın. Benim gibi. (….) Bunları neden anlatıyorsun bana? Belki de bir şey anlamam dediklerinden. Zaten ben başka şeylerden hoşlanırım..Tenis, dans, otomobiller, eğlenceler…
G.: Yalnız bunlar mı var hayatta?.Başka şeyleri sevmez misin?
V.: Severim. Her şeyi…

TeN içinde uyandım. Siyahtı gece.

/Antoninoni/