11 Temmuz 2011 Pazartesi

k o n g l o m e r a



Psikiyatri Kliniği / Gece / İç / 690465 no' lu oda
-------------------------------------------------------
" ...hayatımız; ya küçülerek geçiyor, ya eriyerek. Ne var ki çok uzun yaşıyoruz, her şeyin çok fazla tekrarı var, acılaştıktan sonra bunu iletmek için çok fazla o-la-nak. Kapanmamış hikayelerin üzerine başkaları, onun ucuna ilişen başkası, çiviyi söken çivilerin çarptığı, çivilerin büyüyen çıngırdatılarından uzun bir hayat.

Hayallerin hiç birisi farkındalıktan gelmiyor. Hep birşeyler oluyor sanıyoruz, hep aldanıyoruz. Aslında yaşadıklarımızın hepsi farkında olmadan zannettiklerimiz. Biçimsiz, tarifsiz ama zarif.

Neyse ki; ben uzaktan bakmaya alışığım, bir de kaybetmeye dair tatlı bir zaafım var..."

....

Telefonumu kapattım, odanın ışığını da. Dolunay selamladı.



.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder