Başlıksız

Vücut ve ruhumuzdaki boşlukları geçiyoruz. Artık anladık, onlar dolmayacak. Onları da denedik, denemekle de olmuyor. Zevki küçümsüyoruz, manuel. Kağıdı kıvırıp gezdiriyoruz: supernova, sapporo, susamuru. Soyunup diz çöküyoruz, dua: lütfen beni yalnız bırak. Gözlerimizi yumup yazı bekliyoruz. zamanı gelmişti, çoktan zamanı gelmişti. Belki de karanlıktan bir denizkızı çıkar karışık ve mutlu. Silinmeye hazırız. Denizkızı ve susamuru.

Kumsal söyle neren acıyor?

L'origine du monde 'den.