./..

foto: umayumay

..sonra..
Bir terminalde denk geldim sana. Yaprak kıpırdamıyordu, sen kıpırdamıyordun. Kıpırdadım sonra, gittim. Biletimde “zorla bindirildi. gözleri arkada kaldı, bagaja koyduk.” yazılıydı. Öyleydi. İlk mola yerinde sesini gördüm, kıpırdamıyordu. Tuşlarına basıyordum sadece, yere bilmem kaç yıl önce döşenmiş karo taşlarının.. Adını yazıyordum ayaklarımla. Sen yine, kıpırdamıyordun. Bir solukta söylediğim onca cümle geldi aklıma, şimdi tek kelime için yetemeyecek nefesimden utandım. Gülümsedim, “neden güldün?” dedin. “hiç” dedim. Geriye dönüp baktığımda yerinde yeller esiyordu. “yaşasın!” dedim, “burada kaldım - İki şehir arasında, ne orda ne burda..ortada kaldım.” En alışık olduğum yerdi ortada kalmak, o veya bu şekilde hep ortada kaldım. Her şeyden uzaklaştırıldım, kendimden bile. İtiraf edilememiş onca şeyin birçoğu bana dairse halâ arayışım kendimedir bunu biliyorum.
İtelediler. “devam edeceksin!” dediler. Kıpırdamıyordum, ama kıpırdayan birşeyin içindeydim. Sürekli uzaklaştırılıyordum sende ve kendi kelimelerimden.. “ Yürüyüp gideceksin, arkana bakmayacaksın.” diye bağırdı arkadaki. Kıpırdamayışımın uğultusundan rahatsız olmuştu belli ki. “Yok” dedim “benim gözlerim arkada.”.Cebinden bir avuç şeker çıkarttı, bana uzattı. Badem şekeri, en sevdiklerimden.. tam alayım derken avucunu kapatıp geri çekti, “biliyor musun, benim de gözlerim arkada aslında.” dedi. Sonra uyandım. bir sürü kısa mesaj vardı kaburgalarımın arasında. “Tüm iletileri sil” dedim, silindi. Şehrime gittim, doğduğum yere. Hiç ısınmayan denizi olan şehre. Kimsecikler yoktu. Ne omzuna dişlerimi geçirip ağlayacak, ne bu yalnızlığın hesabını soracak. Hiç kimse.. tavanarasında dedemin körüklü fotoğraf makinesi vardı, anneannemin gazocağı. Hepsine ağladım. Hepsine dişlerimi geçirdim, kendime dişlerimi geçirdim. Bavul omuzumda iz yapmıştı. Boğazıma astım, boğazımda iz yaptı, düğüm düğüm oldu. Yutkundum bavulu..

Sen uzaktaydın, kendi bilinmezliklerinin içinde.. kendi çözümsüzlüklerinin içinde. Ve kıpırdamıyordun. Nereye gitsen ne söylesen hepsi 'sana' doğruydu. Sen kıpırdamıyordun- ben kıpırdamıyordum. Kıpırdamıyorduk / k ı m ı l d a mıyorduk..

Arka planda: Ne isterseniz onu dinleyin.