10 Ağustos 2011 Çarşamba

ç e y r e k

fotograf: umayumay

Psikiyatri Kliniği / Gece / İç / 553334 no'lu oda

---------------------------------------------------------------
" ... denizi hiç ısınmayan şehrimde, bir zamanlar; karşılıklı iki duvara asılmış iki aynanın ortasında durmuştum bilmiyorum ne kadar süre. Seni deneyimlerken, sen de beni deneyimliyorsun... ben senin beni deneyimlemeni ve benim seni deneyimlememin sendeki yansımasını deneyimliyorum ve bu böyle sonsuza kadar gidiyor o aynalar gibi... önce ve sonra öyle çok şey var ki...

“ Olmamız gereken” birşey varsa o öyle uzak, “olmaktan korktuklarımız” ise o kadar heryerde ki...

Nereye açılacağı belirsiz derinliğinden gelen ışığı takip eder miyim ben? Ona yetişsem ve hatta dokunsam döner.. teslim olur mu? teslim olabilir miyim? hikayeler hangi koşullar altında devam eder, ne zaman biterler? Bu görüntüyü dondurabilir, saatlerce bakıp kendimi kaybedebilirim. Ama dokunulmazdır.. içeri girer... an gider. Şimdi mi; şimdi sus lütfen."
....
Pirinç dökümü bir parlaklık, az sonra ruj suyuyla tütsülenmiş kırmızı bir dudak aralığını dinamitleyecekken gök gürledi !!!


.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder