m i s k - i a m b e r

fotograf: umayumay

Psikiyatri Kliniği / Gündüz / İç / 588903 no'lu oda

------------------------------------------------------------------
Bugün tatsız bir konuşma yapmam gerekiyordu. Hastabakıcım“siz bir aynaya bakın yeter” dedi. Bakmam artık, hafifliği öğrenmeme müsaade edin. Yavaş yavaş azın tadına varmayı anlıyorum ben, bain-marie usulüne geçtim, yanmadan erimeyi, 170 derecede, uzun sürede pişmeyi deniyorum. Zamanla yarışım yok, kazanmakla ilişkim yok, ısınıyorum, ısındıkça başka bir şeye dönüştüğünü görüyorum tek başlarına anlamsız içeriğimin: kalbin mucizevi simyası. Fırından çıkıyorum sonra, gözeneklerimi itaatle açıyorum. Sıcak, ıslak, arttıran bir his bu. Kimsenin ilk 10'u arasına girmeyecek iddiasız bir tarif: hoşlanmak. Hüneri sükûn. İçime akanı emdikçe yumuşayıp, lezzetleniyorum. Koyu bir vişne yerleşiyor dudaklarıma, sessizce soluyorum rayihamı. Güzel bir kek oldu sırrım.

.........
Hastabakıcıma; kördük, gözlerimiz mi açıldı (dedim). Kalben emekli olmuşsunuz (dedi). Alındım.

.