fotograf: umayumay
Psikiyatri Kliniği / Gece / İç / 352779 no'lu oda
---------------------------------------------------------------
".. aklım-n-a düştüğü bir anda elimi torbaya daldırdım yine. Elime gelen ilk kâğıdı alıp içinde ne yazdığına bakmadan altından çakmakla yaktım. Sayılar ve kelimeler döküldü, ayağımın önünde duran kül yığınına daha yakından bakmak için eğilmiştim oysa ki... Hep böyle kalacağımı bilmiyordum, 50 gb anı yükledim kendime; fotograflar, şarkılar, vesaire.. fazlası duygusallık yapıyordu. Aralarında piksellenmiş olanları daha bir acıklı, beynimin bana oynadığı oyunlara kurallar koyup, başka insanlarla oynamak istedim. Saklambaçtan, uzun eşekten, mahalle maçından, hatta şok partilerden bile farksız olsun istedim / istemiştim / artık istemiyorum / bıktım. Mesela, artık uyumak istemiyorum. Zaten uyanacaksam, uyumanın ne anlamı var ki. Her gün, her gece anlamsız şekillere, mor siyah uzay martılarına anlam yüklemek istiyorum, hem de 4 gb. Normalsizlik istiyorum, durduk yere nefesimi tutup hiç kimseye neden tuttuğumu açıklamak istemiyorum. Onlar bana neden boş yere nefes alıp verdiklerini açıklıyorlar mı ki? İstemekten de bıktım, istiyorum alamıyorum, vermiyorlar.Ben yine de istiyorum. Hareketsiz kalabilmek gibi bir güce sahip olsaydım, kesinlikle kalırdım. Şu saniye saate baksam bir sonraki günün bu saniyesinden neyin farklı olabileceği hakkında fikir yürütmek isterim, onun için bakmıyorum. Başucumda bir kitap var, birisi yazmış epey para kazanmış olmalı. 64. baskı herkese nasip olmaz ama bu bana yapılan kaçıncı baskı bilmiyorum... saymayı deneyeceğim bundan sonra. Oysa tembihlemişlerdi; hangi tembihe uydum ki şimdiye kadar.
Bildiğim bir şey varsa; elektrik süpürgesi diye süper bir icat çıkmış, istediğin her şeyi içine çekebiliyorsun.
Her şeyi seni bile..."
........
Hastabakıcım bir not tutuşturdu elime. Neden sürekli oda numaraların değişiyor diye sormuşsun. Anlaşılan; senin de yerin burası.
".. aklım-n-a düştüğü bir anda elimi torbaya daldırdım yine. Elime gelen ilk kâğıdı alıp içinde ne yazdığına bakmadan altından çakmakla yaktım. Sayılar ve kelimeler döküldü, ayağımın önünde duran kül yığınına daha yakından bakmak için eğilmiştim oysa ki... Hep böyle kalacağımı bilmiyordum, 50 gb anı yükledim kendime; fotograflar, şarkılar, vesaire.. fazlası duygusallık yapıyordu. Aralarında piksellenmiş olanları daha bir acıklı, beynimin bana oynadığı oyunlara kurallar koyup, başka insanlarla oynamak istedim. Saklambaçtan, uzun eşekten, mahalle maçından, hatta şok partilerden bile farksız olsun istedim / istemiştim / artık istemiyorum / bıktım. Mesela, artık uyumak istemiyorum. Zaten uyanacaksam, uyumanın ne anlamı var ki. Her gün, her gece anlamsız şekillere, mor siyah uzay martılarına anlam yüklemek istiyorum, hem de 4 gb. Normalsizlik istiyorum, durduk yere nefesimi tutup hiç kimseye neden tuttuğumu açıklamak istemiyorum. Onlar bana neden boş yere nefes alıp verdiklerini açıklıyorlar mı ki? İstemekten de bıktım, istiyorum alamıyorum, vermiyorlar.Ben yine de istiyorum. Hareketsiz kalabilmek gibi bir güce sahip olsaydım, kesinlikle kalırdım. Şu saniye saate baksam bir sonraki günün bu saniyesinden neyin farklı olabileceği hakkında fikir yürütmek isterim, onun için bakmıyorum. Başucumda bir kitap var, birisi yazmış epey para kazanmış olmalı. 64. baskı herkese nasip olmaz ama bu bana yapılan kaçıncı baskı bilmiyorum... saymayı deneyeceğim bundan sonra. Oysa tembihlemişlerdi; hangi tembihe uydum ki şimdiye kadar.
Bildiğim bir şey varsa; elektrik süpürgesi diye süper bir icat çıkmış, istediğin her şeyi içine çekebiliyorsun.
Her şeyi seni bile..."
........
Hastabakıcım bir not tutuşturdu elime. Neden sürekli oda numaraların değişiyor diye sormuşsun. Anlaşılan; senin de yerin burası.
.
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder