15 Ağustos 2011 Pazartesi

u s t u r m a ç a

fotograf: umayumay

Psikiyatri Kliniği / Gece / İç / 355267 no'lu oda

---------------------------------------------------------------
Pikseli zengin telefonumun ekranında senden gelecek es/em/es leri bekliyorum iki durup, bir saate bakıyorum. Saat utanıyor.
Gece... açıkhava. Çırılçıplak. Sırtı dönük. birazdan içeri girecek. görüntü=ender, karmakarışık, baştan çıkarıcı, yanıltıcı tam merkezinden bir ışık parlıyor. O arkası dönük, uzaklaşırken, nereye açılacağı belirsiz derinliğinden gelen ışığı takip eder miyim ben? Ona yetişsem ve hatta dokunsam döner… teslim olur mu?

Ne kadar ve nereye kadar gelebilirim seninle bilmiyor, sana sormuyorum. Ne kadar ve nereye kadar benimle gelebilirsin. Teslim olabilir miyim? Hikayeler hangi koşullar altında devam eder, ne zaman biterler? Bu görüntüyü dondurabilir, saatlerce bakıp kendimi kaybedebilirim. Ama dokunulmazdır- içeri girer- an gider.
............
Ziyaretçim bıraktığı notunda; çok tutucusun demiş.
Evet, tutucuyum ben.Tutuyorum; gülün ucundan ve uçurtmanın ipinden.

.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder